رابطة هدف گرایی با انگیزش شرکت در فعالیت های ورزشی دختران

هدف این پژوهش، تعیین رابطة هدف­گرایی با انگیزش شرکت در فعالیت­های ورزشی دختران بود؛ بنابراین، از میان دانش­آموزان دختر شهر قزوین، 100 دانش­آموز مقطع متوسطة (کلاس اول) با میانگین سنی 702/0±05/13 و 100 دانش­آموز مقطع متوسطة (کلاس دوم) با میانگین سنی 263/1±86/15 به روش نمونه­گیری تصادفی خوشه­ای در نظر گرفته شدند. همچنین، از میان دختران دانشجوی دانشگاه بین­المللی امام خمینی قزوین که واحد تربیت­بدنی یک را اخذ کرده بودند، 100 دانشجو با میانگین سنی 853/1±32/21 با نمونه­گیری تصادفی در نظر گرفته شدند و سپس هدف­گرایی ورزشی و انگیزش شرکت در فعالیت­های ورزشی آنان مورد سنجش قرار گرفت. نتایج نشان داد که با افزایش سن دختران، هدف­گرایی و انگیزش کاهش می­یابد و میان هدف­گرایی با انگیزش شرکت در فعالیت­های ورزشی، رابطة معناداری وجود دارد.